Στην λογική αυτή, διπλωμάτες στις Βρυξέλλες, σημειώνουν ότι η βιασύνη στον γερμανικό Τύπο να αυξηθεί η τρύπα του “μεσοπρόθεσμου” από τα 11,5 δισ. ευρώ, στα 20 δισ. ευρώ στην αρχή και τώρα στα... 30 δισ. ευρώ, μόλις λίγα 24ωρα μετά την αποχώρηση της τρόικας από την Αθήνα, προδικάζει αλλαγές στο θέμα της επιμήκυνσης και νέας αναδιάρθρωσης του χρέους, “πιο σύντομα από ότι είχε εκτιμηθεί αρχικά...”.
Τα σημερινά δημοσιεύματα στον γερμανικό Τύπο κάνουν λόγο για εκτιμήσεις στελεχών της τρόικας ότι η ύφεση και οι κυβερνητικές αστοχίες καθιστούν αδύνατο να κλείσει το μεσοπρόθεσμο με 11,5 ή ακόμα και 13,5 δισ. ευρώ.
Οι διαφορές Κομισιόν και ΔΝΤ στο θέμα αυτό και η περίεργη σιωπή της ΕΚΤ φαίνεται να έχουν κάνει κάποια βήματα στην αναζήτηση ενός συμβιβασμού που δεν αφορά πλέον την Ελλάδα αλλά το συνολικό πλαίσιο λειτουργίας της Ευρωζώνης απέναντι στην κρίση του χρέους.
Με λίγα λόγια φαίνεται να “ωριμάζει” βήμα-βήμα η “εισαγωγή” στην γερμανική κοινή γνώμη της ιδέας της μιας προοπτικής μεγαλύτερης εμπλοκής της ΕΚΤ, σαν ο πόλος εκείνος που θα μπορούσε να απορροφήσει, τουλάχιστον προς το παρόν, τους κραδασμούς μέχρι να ξεπερασθούν οι κρίσιμες πολιτικές ημερομηνίες στην Ευρωζώνη και ιδιαίτερα στην Ισπανία, την Ιταλία και την Γερμανία.
Με λίγα λόγια η αύξηση της πρόβλεψης για την τρύπα στο ελληνικό μεσοπρόθεσμο (2013-2014) εμφανίζεται σαν ο ανελαστικός όρος για να δρομολογηθεί ένας αναγκαστικός συνδυασμός προτάσεων που θα δίνουν περισσότερο χρόνο (ένα με δύο χρόνια) στην Αθήνα και θα βάζουν στο τραπέζι ένα νέο κούρεμα” αυτή την φορά στο χρέος προς τον “επίσημο τομέα”, κάτι για το οποίο πιέζει εδώ και καιρό το ΔΝΤ...
Έτσι κι αλλιώς, όπως παραδέχονται και τα δημοσιεύματα στον γερμανικό Τύπο, “πολιτικοί λόγοι” καθιστούν αδύνατο το να μείνει στο τραπέζι των συζητήσεων το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ στον ορατό ορίζοντα...
Η Bundesbank έχει οξύνει την αντίθεσή της στην “γραμμή” αυτή και λίγο-πολύ αναδεικνύεται σε πόλο αναφοράς ενάντια σε κάθε γραμμή ελαστικοποίησης των πολιτικών που ήδη έχουν αποφασισθεί.
Για τον λόγο αυτό άλλωστε σηκώνει και την σημαία της “αντίστασης” απέναντι στο ΔΝΤ που κινείται στην αντίθετη κατεύθυνση, επιμένοντας πλέον ανοικτά για “πολιτικές” και όχι για “στόχους”, γεγονός που στην περίπτωση της Ελλάδας μεταφράζεται σε επιμήκυνση της εφαρμογής του προγράμματος και διαγραφή μέρους του επίσημου χρέους!
Στην Αθήνα παρακολουθούν τις εξελίξεις με μεγάλη προσδοκία αλλά και αμηχανία, καθώς κάθε παρέμβαση από την πλευρά της Ελλάδας στο μέτωπο αυτό θα μπορούσε να αποδειχθεί “μπούμερανγκ” και να επιδεινώσει αντί να βελτιώσει το κλίμα.
Για τον λόγο αυτό και η “χλιαρή” διάψευση για την “τρύπα” στο μεσοπρόθεσμο που ανακάλυψαν οι Γερμανοί.
Οι πραγματικές προθέσεις όμως ανιχνεύονται στα όσα γίνονται χωρίς “φασαρία” αυτό τον καιρό στο οικονομικό γραφείο του πρωθυπουργού και στο ΥΠΟΙΚ, όπου διαμορφώνονται ήδη οι σχεδιασμοί για το πως θα εξελιχθεί το έλλειμμα και το χρέος στις εναλλακτικές περιπτώσεις επιμήκυνσης και αναδιάρθρωσης.
Και με βάση αυτά τα σενάρια σχεδιάζονται προτάσεις για το πως θα καλυφθεί το χρηματοδοτικό κενό σε περίπτωση που το πρόγραμμα επιμηκυνθεί μέχρι και το 2016...
