κυρίως από εκπληκτικούς γραφίστες που «ανέλαβαν το έργο της αποδείξεως» του Hoax καταναλώνοντας ένα απίθανο αριθμό από εργατοώρες. Άλλωστε ακολουθεί το Β μέρος του άρθρου που διαλύει τις αμφιβολίες. Ξεκινάμε λοιπόν απ ευθείας με την διήγηση του πρωταγωνιστή του θέματος.
Η ύπαρξη αυτών των φωτογραφιών με έχει πείσει να κοινοποιήσω τουλάχιστον μερικές από τις αναρίθμητες φωτογραφίες και φωτοτυπημένα κείμενα που έχω στην κατοχή μου τα τελευταία 20 χρόνια και μπορούν να επεξηγήσουν καλύτερα τι είναι αυτές οι θεάσεις. Στο site θα βρείτε μερικές από αυτές. Είναι διαθέσιμες σε υψηλή ανάλυση και παρέχονται δωρεάν ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΥΠΟΣΤΕΙ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΤΡΟΠΟ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΓΡΑΠΤΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ.
Προσπαθώ παράλληλα να έρθω σε επαφή με αυτόπτες μάρτυρες, όπως οι Chad, Rajman, Jenna, Ty και ο αυτόπτης μάρτυρας στη λίμνη Tahoe (ειδικά ο Chad). Τους είπα ότι θα βοηθούσε σε κάποιο βαθμό αν συζητούσαν αυτό που είχαν δει και θα το συνιστούσα να το κάνουν για ότι πιθανόν ξέρουν. Αν είστε ένας από αυτούς τους μάρτυρες ή μπορείτε να με φέρετε σε επαφή μαζί τους, παρακαλώ επικοινωνήστε στο Coast to Coast AM και ενημερώστε τους.
Η Εμπειρία μου το πρόγραμμα CARET και η Εξωγήινη τεχνολογία Isaac, Ιούνιος 2007: Αυτό το γράμμα είναι μέρος ενός πακέτου που ετοίμασα για το Coast to Coast AM για να το διανείμω στο κοινό. Μαζί με αυτό μπήκαν μαζί πάρα πολλά έγγραφα και σκαναρισμένες φωτογραφίες που δεν έπρεπε να παρουσιαστούν ξεχωριστά.
Μπορείτε να με λέτε Isaac, με το ψευδώνυμό μου σαν ένα μέτρο προστασίας όσο θα αποκαλύπτω αυτό που θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι ευαίσθητες πληροφορίες, ακόμα και για τα σημερινά δεδομένα. Η λέξη «ευαίσθητες» δεν σημαίνει απαραίτητα και «επικίνδυνες», και για αυτό το λόγο έχω τη συνείδησή μου καθαρή καθώς προσφέρω αυτό το υλικό στο κοινό. Η κυβέρνησή μου έχει τους λόγους της να διατηρεί συνεχή μυστικότητα και την καταλαβαίνω σε πολλά θέματα, αλλά η αλήθεια είναι ότι γερνάω και δεν έχω σκοπό να συναντήσω τον δημιουργό μου μία μέρα καβαλώντας φορτίο που δεν μου χρειάζεται! Επιπλέον, έχω λίγο περισσότερη πίστη στην ανθρωπότητα σε σχέση με τα πρώην αφεντικά μου και νομίζω ότι η αποκάλυψη τουλάχιστον κάποιων πληροφοριών θα έκανε περισσότερο καλό από ό,τι κακό, ιδιαίτερα στο σύγχρονο κόσμο.
Θα είμαι ειλικρινής από την αρχή, δεν με ενδιαφέρει να βάλω τον εαυτό μου σε κίνδυνο με το να προδώσω την εμπιστοσύνη των ανωτέρων μου και δεν θα αποκαλύψω καμία προσωπική πληροφορία που θα μπορούσε να αποκαλύψει την ταυτότητά μου. Ωστόσο, δεν έχω πρόθεση να εξαπατήσω, έτσι οι πληροφορίες που πιστεύω ότι είναι πολύ επικίνδυνες για να τις μοιραστώ απλά τις άφησα έξω παρά να θολώσω τα νερά με κάποιο τρόπο (εκτός από το ψευδώνυμό μου που μπορώ να παραδεχθώ ελεύθερα ότι δεν είναι το πραγματικό μου όνομα). Υπολογίζω ότι με τις πληροφορίες που εμπεριέχονται σε αυτό το γράμμα, μπορούν να στοχοποιηθούν περίπου 30-50 άνθρωποι στην καλύτερη περιπτώσεων, έτσι και νιώθω σχετικά ασφαλής.
Αρχικά, θα πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι δεν είμαι άμεσα και απόλυτα σχετικός με κανένα από τα σκάφη των φωτογραφιών. Δεν τα είδα ποτέ να βρίσκονται σε κάποιο υπόστεγο για αεροπλάνα, δεν έχω δουλέψει με αυτά και δεν έχω δει εξωγήινους να βρίσκονται σε αυτά. Ωστόσο, έχω δουλέψει και έχω δει πολλά από τα κομμάτια που είναι ορατά σε αυτά τα σκάφη μερικά από οποία παρουσιάζονται και στο σκαναρισμένο Q3-85 Inventory Review που βρίσκεται στο πάνω μέρος της σελίδας. Αυτό όμως που έχει περισσότερη σημασία είναι ότι μου είναι αρκετά οικεία «η γλώσσα» που υπάρχει στα κάτω πλαϊνά τους που μπορεί κάποιος να δει καθαρά στις φωτογραφίες των Chad και Rajman, και μία άλλη μορφή στις φωτογραφίες από το Big Basin.
Αυτό που μπορώ να απαντήσω με σιγουριά είναι ο λόγος που ξαφνικά βρίσκονται εδώ. Το πιθανότερο είναι ότι αυτά τα σκάφη σε αυτή τους τη μορφή υπάρχουν για δεκαετίες και μπορώ επίσης να πω με βεβαιότητα ότι η τεχνολογία που υπάρχει πίσω από αυτά υπήρχε δεκαετίες πριν. Η «γλώσσα» (θα εξηγήσω μετά γιατί τη βάζω σε εισαγωγικά) είναι στην πραγματικότητα το αντικείμενο εργασίας μου τα τελευταία χρόνια που πέρασαν. Θα μιλήσω επίσης και για αυτό.
Ο λόγος που έγιναν ξαφνικά ορατά, ωστόσο, είναι ένα θέμα από μόνο του ξεχωριστό. Αυτά τα σκάφη, δεδομένου ότι δεν είναι τίποτα διαφορετικό από το λογισμικό με το οποίο δούλευα στη δεκαετία του ΄80 (θεωρώ ότι έχουν καλύτερο στην πραγματικότητα) είναι εξοπλισμένα με τεχνολογία που τους επιτρέπει να γίνονται αόρατα. Η ικανότητα αυτή μπορεί να ελεγχθεί από το ίδιο το σκάφος, αλλά και από μία απομακρυσμένη πηγή. Παρόλο αυτά, αυτό που έχει σημασία σε αυτή την περίπτωση είναι ότι η δυνατότητα να γίνονται αόρατα μπορεί να αναιρεθεί με την εφαρμογή άλλης τεχνολογίας.
Σκεφθείτε το σαν μία παρεμβολή σε ραντάρ. Θα πόνταρα όλες τις τραπεζικές μου καταθέσεις (εφόσον ξέρω ότι έχει ξανασυμβεί) ότι αυτά τα σκάφη γίνονται ορατά και κατόπιν ξαναγίνονται αόρατα αυθαίρετα και ίσως χωρίς να το θέλουν και χωρίς αμφιβολία για λίγη ώρα, εξαιτίας της δραστηριότητας μίας είδους παρεμβατικής τεχνολογίας που δραστηριοποιείται από κάπου αλλού, αλλά κοντά. Είμαι ιδιαίτερα σίγουρος ότι αυτό έγινε στην περίπτωση των θεάσεων στο Big Basin, όπου οι μάρτυρες οι ίδιοι ανέφεραν ότι είδαν ένα σκάφος απλά να εμφανίζεται και να εξαφανίζεται. Είναι εξαιρετικά πιθανό να έγινε έτσι γιατί ο τρόπος που οι μάρτυρες μου περιέγραψαν μία από τις εμφανίσεις σαν ένα στιγμιαίο τρεμόπαιγμα, πράγμα που ταιριάζει με την αυθόρμητη και διακοπτόμενη ενεργοποίηση ενός τέτοιου μηχανισμού.
Δεν αποτελεί έκπληξη ότι αυτές οι θεάσεις έγιναν ορατές στην Καλιφόρνια και ειδικά στην περιοχή Saratoga/South Bay. Όχι μακρυά από τη Saratoga βρίσκεται το Mountain View/Sunnyvale, η έδρα του Moffett Field και του Κέντρου ερευνών της NASA Ames. Θα ήμουν πάλι πρόθυμος να βάλω στοίχημα οτιδήποτε και να πω ότι ο μηχανισμός που μπορεί να κάνει παρεμβολές σε αυτή τη λειτουργία απόκρυψης των σκαφών που βρίσκονταν κοντά είχε ενεργοποιηθεί κατά λάθος και πιθανόν ήταν μέρος κάποιου πειράματος εκείνη την στιγμή που τα σκάφη εθεάθησαν. Μίλια μακριά, στο Big Basin, οι μάρτυρες ήταν στο σωστό μέρος και τη σωστή στιγμή και είδαν τα αποτελέσματα αυτής της διακοπής με τα ίδια τους τα μάτια.
Ο Θεός ξέρει τι άλλο θα εμφανιζόταν στον ουρανό αυτή εκείνη τη στιγμή και ποιος άλλος θα το είχε δει. Είχα κάποια άμεση επαφή με αυτή τη συσκευή ή τουλάχιστον με μία συσκευή που μπορούσε να κάνει την ίδια λειτουργία και αυτού του είδους το λάθος είχε ξαναγίνει. Γνωρίζω προσωπικά άλλο ένα περιστατικό όπου αυτού του είδους η τεχνολογία ενεργοποιήθηκε κατά λάθος και οδήγησε στο να γίνουν ορατά ξαφνικά αντικείμενα που ήταν φυσιολογικά αόρατα. Η μόνη διαφορά είναι ότι εκείνες τις μέρες οι κάμερες ήταν περισσότερο συχνές!
Η τεχνολογία καθαυτή δεν είναι δική μας, ή τουλάχιστον δεν ήταν ακόμα τη δεκαετία του ’80. Αρκετά ίδια τεχνολογία με αυτή που έχουν τα ίδια τα σκάφη έχει και η συσκευή που έχει την ικανότητα να παρεμβαίνει από μακριά σε σκάφη και να τα αποκαλύπτει, η οποία επίσης δεν έχει κατασκευαστεί από ανθρώπους. Γιατί μας δόθηκε αυτού του είδους τη τεχνολογία παραμένει ακόμα μυστήριο για εμένα, παρόλο αυτά είναι ο υπαίτιος για πολλά πράγματα. Με το να έχουμε πρόσβαση σε μία τέτοια συσκευή μαζί με τους ενίοτε επικίνδυνους πειραματισμούς σε αυτήν έχει σαν αποτέλεσμα να δημιουργούνται προβλήματα με την απόκρυψη όπως το γεγονός των καθολικών συντριβών.
Σας διαβεβαιώνω ότι οι περισσότερες (κατά τη γνώμη μου όλες) οι πτώσεις UFO ή αυτού του είδους των σκαφών είχαν να κάνουν περισσότερο με το γεγονός ότι ανακατευόμαστε με μία εξαιρετικά δυνατή τεχνολογία σε μία άτυχη στιγμή, παρά με το γεγονός ότι προέκυψε κάποιο μηχανικό πρόβλημα στην άλλη πλευρά. Ακούστε με, αυτά τα πράγματα δεν συντρίβονται εκτός αν κάτι περισσότερο ισχυρό από αυτά προκαλέσει την πτώση τους (εθελούσια ή όχι). Φανταστείτε το σαν μία αδέσποτη σφαίρα. Μπορεί να σας χτυπήσει κάποια οποιαδήποτε στιγμή χωρίς προειδοποίηση ακόμα και αν ο σκοπευτής δεν είχε πρόθεση να σας χτυπήσει. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι κάποιοι τρελαίνονται με αυτό επίσης. Αν κάποιος παρατηρήσει έναν λαμπρό αλλά αργό επιστήμονα φυσικής να βρίσκεται στους δρόμους της Βαγδάτης τις επόμενες εβδομάδες ξέρω με αρκετή σιγουριά πώς βρέθηκε εκεί. (Ελπίζω βέβαια ότι δεν πρόκειται για τέτοια περίπτωση).
Θα ήθελα, λοιπόν, να εξηγήσω πώς τα ξέρω όλα αυτά.
Ο χρόνος παραμονής μου στο Υπουργείο Αμύνης δεν μου επιφύλασσε κάτι συνταρακτικό για αρκετό καιρό. Προφανώς ήμουν αρκετά ευφυής και πιστός. Αλλά το 1984, αυτά μαζί με την τεχνική μου κατάρτιση με έκαναν πιθανό υποψήφιο για ένα νέο πρόγραμμα που ονόμασαν «CARET».
Πριν, όμως, εξηγήσω τι ήταν το CARET θα πρέπει να πάω λίγο πιο πίσω στο χρόνο. Μέχρι το 1984, η Silicon Valley ήταν το μεγαθήριο της τεχνολογίας για δεκαετίες. Σε λιγότερο από 40 χρόνια από την εμφάνιση του τρανζίστορ Shockley, αυτό το μέρος του κόσμου είχε ήδη παράγει δισεκατομμύρια δολάρια για τη βιομηχανία των υπολογιστών και είχε κάνει τεχνολογικά άλματα που ήταν αξεπέραστα σε άλλους τομείς, από το hypertext μέχρι την απευθείας σύνδεση στο διαδίκτυο το 1968 και το Alto το 1973.
Η ιδιωτική βιομηχανία στη Silicon Valley ήταν υπεύθυνη για μερικά από τα πιο αξιοθαύμαστα άλματα στην ιστορία της τεχνολογίας και το γεγονός αυτό φυσικά δεν πέρασε απαρατήρητο από την κυβέρνηση των Ην. Πολιτειών και τον στρατό. Δεν υποστηρίζω ότι έχω κάποιες ειδικές γνώσεις σχετικά με το περιστατικό Roswell ή κάποιο περιστατικό με άλλα UFO, αλλά γνωρίζω ότι όποια και να είναι η καταγωγή τους, ο στρατός κατέβαλε μεγάλες προσπάθειες να καταλάβει και να χρησιμοποιήσει τα εξωγήινα αντικείμενα που είχε στην κατοχή του. Αν και στο σύνολο είχα προχωρήσει αρκετά, τα πράγματα δεν προχωρούσαν τόσο γρήγορα όσο θα ήθελαν. Έτσι, το 1984, δημιουργήθηκε το πρόγραμμα CARET που είχε στόχο να δαμάσει τις ικανότητες της ιδιωτικής βιομηχανίας στη Silicon Valley και να τις εφαρμόσει στο έργο που έκανε για την κατανόηση και μελέτη της εξωγήινης τεχνολογίας.
Ένα από τα καλύτερα παραδείγματα της δύναμης που είχε ο τεχνολογικός τομέας ήταν η Xerox PARC, ένα κέντρο έρευνας στο Palo Alto που σε αυτό οφείλονται μεγάλα βήματα στην ιστορία των υπολογιστών. Αν και ποτέ δεν είχα το προνόμιο να δουλέψω εκεί ο ίδιος, ήξερα αρκετούς που δούλευαν εκεί και μπορώ να πω ότι ήταν μερικοί από τους πιο λαμπρούς μηχανικούς που είχα γνωρίσει ποτέ.
Η XPARC αποτέλεσε το μοντέλο για την υλοποίηση της αρχικής μορφή του CARET σε εγκαταστάσεις που ονομάστηκαν the Palo Alto CARET Laboratory (τότε λάτρευαν να το αποκαλούν «πάκλ» («packle») από τα αρχικά του PACL). Εκεί ήταν όπου και εργάστηκα μαζί με πολλούς άλλους πολίτες κάτω από την επίβλεψη του στρατού που ήθελαν να μάθουν διακαώς πώς ο τομέας της τεχνολογίας έκανε τόσο γρήγορα πρόοδο.
Ο χρόνος εργασίας μου για το Υπουργείο Αμύνης έπαιξε μεγάλο ρόλο στην επιλογή μου και στην πραγματικότητα από τους περίπου τριάντα που προσελήφθησαν περίπου την ίδια περίοδο είχαν επίσης εργαστεί για το Υπουργείο τον ίδιο χρόνο, αν και αυτό δεν ίσχυε για όλους. Κάποιοι συνάδελφοί μου είχαν επιλεχθεί κατευθείαν από μέρη όπως η ΙΒΜ και τουλάχιστον δύο προέρχονταν κατευθείαν από τη XPARC. Η εμπειρία μου στο Υπουργείο μού έδινε το δικαίωμα να έχω ακόμα και διευθυντικές θέσεις και για αυτό το λόγο έχω τόσο υλικό στα χέρια μου.
Με άλλα λόγια, πολίτες όπως και εγώ που είχαν οι περισσότεροι κάποια καλή εμπειρία στο Υπουργείο Αμύνης, αλλά ουσιαστικά καθόλου στρατιωτική εκπαίδευση ή ανάμειξη ξαφνικά βρεθήκαμε στο ίδιο δωμάτιο μαζί με εξωγήινη τεχνολογία που είχε χαρακτηριστεί σαν άκρως απόρρητη. Φυσικά, πέρασαν 2 μήνες για να μας ενημερώσουν προτού δούμε ή κάνουμε κάτι και κατέβαλαν κάθε προσπάθεια να μας πείσουν ότι αν ποτέ διαρρέαμε έστω και την παραμικρή πληροφορία από αυτά που μας έλεγαν θα έκαναν τα πάντα να βρουν τις οικογένειές μας και θα φύτευαν μερικές σφαίρες για να έχουν τα κεφάλια τους ήσυχα. Φαινόταν ότι σε κάθε γωνία του κτηρίου υπήρχε και ένας οπλισμένος φύλακας. Δούλεψα για κάποιο διάστημα κάτω από αυστηρή παρακολούθηση, αλλά ήταν κάτι τόσο πρωτόγνωρο για εμένα που πίστευα ότι δεν θα άντεχα πάνω από δύο εβδομάδες σε έναν τέτοιο χώρο.
Παραδόξως, όμως, τα πράγματα πήγαν καλά. Ήθελαν να ήμαστε φυσικοί και απλοί. Η βιομηχανία μας είχε αποδειχθεί ότι ήταν τόσο καλή σε αυτό που έκανε που ήταν έτοιμοι να μας δώσουν λευκή επιταγή. Φυσικά, τίποτα σε σχέση με το στρατό δεν είναι απλό και πολύ συχνά ήθελαν και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Εννοώ ότι παρόλο το ενδιαφέρον τους να μπουν στο μυαλό μας και να μάθουν ότι μπορούσαν για το πώς γίνονται τα πράγματα εξακολουθούσαν να θέλουν να το κάνουν με το δικό τους τρόπο πράγμα που ήταν αρκετό για να μας εκνευρίσει.
Σε αυτό το σημείο θα ωραιοποιήσω τη συναισθηματική πλευρά αυτής της εμπειρίας, γιατί αυτό το γράμμα δεν έχει σκοπό να αναφερθεί σε απομνημονεύματα, αλλά θα πω ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος να περιγράψει κανείς το αποτέλεσμα αυτής της αποκάλυψης στο μυαλό σου. Πολύ λίγες στιγμές υπάρχουν στη διάρκεια μιας ζωής όπου η εικόνα που έχεις για τον κόσμο έρχεται τα πάνω κάτω. Αυτή ήταν μία από αυτές τις στιγμές. Ακόμα θυμάμαι την στιγμή εκείνη όταν κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης αντιλήφθηκα τι μας είχε πει και νόμιζα ότι παρανόησα και ότι δεν ήταν κάποιο αστείο. Όταν τα πράγματα βρίσκονται στην πραγματική διάστασή τους όλα μοιάζουν να κυλούν αργά μέχρι τη μικρή παύση που έκανε πριν πει τη λέξη «εξωγήινη» για πρώτη φορά και τότε όλη η αίθουσα έμοιαζε να χάνει το κέντρο βάρους της και όλοι μαζί προσπαθούσαμε να χωνέψουμε αυτά που είπε.
Τα αντανακλαστικά μου αντιδρούσαν και προσπαθούσα να κοιτάξω τον ομιλητή και να τον καταλάβω καλύτερα. Κοιτάζοντας όλους όσους ήταν γύρω μου σιγουρεύτηκα ότι δεν ήμουν ο μοναδικός που τα άκουγε αυτά. Με ρίσκο να ακουστώ μελοδραματικός, είναι σαν ένα παιδί που μαθαίνει ότι οι γονείς του χωρίζουν. Δεν είχα ξανανιώσει κάτι τέτοιο, αλλά ένας το είχε πάθει όταν ήμασταν μικροί και μου εξομολογήθηκε αρκετά για το πώς είχε βιώσει εκείνη την εμπειρία. Πολλά από αυτά που μου είχε περιγράψει μπορώ να πω ότι τα ένιωσα σε εκείνη την αίθουσα.
Εκεί βρισκόταν μία παρουσία άξιας εμπιστοσύνης να σου λέει κάτι που δεν νιώθεις έτοιμος για αυτό και να βάζει ένα βάρος πάνω σου που δεν θες να κουβαλήσεις αναγκαστικά. Τη στιγμή που ακούς τις πρώτες κουβέντες να λέγονται το μόνο που μπορείς να σκεφτείς είναι πώς ήταν η κατάσταση ακριβώς πριν και γνωρίζοντας ότι η ζωή σου δεν θα είναι τόσο απλή όπως τότε. Εξάλλου, όλος αυτός ο χρόνος που πέρασα στο Υπουργείο Αμύνης, νόμιζα τουλάχιστον ότι είχα μία ιδέα για το τι συνέβαινε στον κόσμο, αλλά δεν ήξερα στο ελάχιστο για όλα αυτά. Ίσως μία μέρα θα γράψω περισσότερα σχετικά με αυτό γιατί είναι κάτι που θέλω να το βγάλω από μέσα μου, αλλά έστω για τώρα θα πάω τη συζήτηση αλλού.
Σε αντίθεση με τη συμβατική έρευνα σε αυτόν τον τομέα δεν δουλεύαμε πάνω σε καινούργια «παιχνίδια» για την αεροπορία. Για πολλούς λόγους, οι άνθρωποι του CARET αποφάσισαν να βοηθήσουν τις προσπάθειες στις εμπορικές εφαρμογές παρά τις στρατιωτικές. Βασικά, αυτό που ήθελαν από εμάς είναι να μετατρέψουμε αυτά τα αντικείμενα σε κάτι που θα μπορούσαν να το κάνουν πατέντα και μετά να το πουλήσουν. Μία από τις περισσότερο ελκυστικές υποσχέσεις του CARET ήταν ότι τα κέρδη που θα έφερναν αυτές οι έτοιμες τεχνολογίες θα μπορούσαν να διοχετευθούν αμέσως πίσω σε «σκοτεινές εφαρμογές.» Έχοντας στο μυαλό μας ότι δουλεύομε πάνω σε μία εμπορική εφαρμογή ήταν άλλος ένας τρόπος να μη τρελαθούμε. Η ανάπτυξη της τεχνολογίας για το στρατό είναι αρκετά διαφορετική από αυτή για το εμπόριο και έτσι χωρίς να πρέπει να ανησυχεί για τις διαφορές ήταν ένας άλλος τρόπος ώστε το CARET να μοιάζει πολύ με ιδιωτική βιομηχανία.
Το CARET ήταν εξαίσιο στον τρόπο που μας άφηνε να δουλεύουμε. Ήθελαν να αναπαράγουμε όσο γινόταν δυνατόν το ίδιο περιβάλλον στο οποία είχαμε συνηθίσει να δουλεύουμε χωρίς όμως να υπονομεύονται θέματα ασφάλειας. Αυτό σήμαινε ότι είχαμε το ελεύθερο να οργανώσουμε το δικό μας πρόγραμμα, εσωτερική διαχείριση, εγχειρίδια, καταγραφές και άλλα παρόμοια. Ήθελαν αυτό να φαίνεται και να δίνει την εντύπωση ότι πρόκειται για ιδιωτική βιομηχανία και όχι στρατιωτική. Ήξεραν πώς να μας κάνουν να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας και είχαν δίκιο.
Όμως, τα πράγματα δεν πήγαιναν τόσο ρόδινα όταν φθάσαμε στο σημείο της πρόσβασης σε ευαίσθητες πληροφορίες. Ίσως να αποκάλυπταν αυτό που ήταν το μεγαλύτερο μυστικό σε μία ομάδα ανθρώπων που δεν είχε περάσει τη βασική εκπαίδευση και ήταν εμφανές ότι η βαρύτητα μίας τέτοιας απόφασης δεν είχε περάσει ποτέ από το μυαλό τους. Ξεκινήσαμε στο πρόγραμμα με μία μικρή ομάδα εξωγήινων αντικειμένων μαζί με σχετικά σύντομες αναφορές για το καθένα από αυτά, όπως επίσης διαβάσαμε ένα μικρό υλικό σχετικά με την έρευνα που είχε γίνει ήδη πάνω σε αυτά. Δεν πέρασε πολύς χρόνος για να καταλάβουμε ότι χρειαζόμασταν περισσότερο καιρό και το να τους πείσουμε να μας δώσουν περισσότερο νέο υλικό, ακόμα και σε ελάχιστη ποσότητα ήταν σαν να τους έβγαζες δόντι. Τα αρχικά του CARET μεταφράζονταν σε “Commercial Applications Research for Extra-terrestrial Technology” (=Εμπορικές Εφαρμογές Έρευνας Εξωγήινης Τεχνολογίας)
αλλά συχνά αστειευόμασταν μεταξύ μας λέγοντας ότι η πραγματική μετάφραση ήταν αυτή: “Civilians Are Rarely Ever Trusted” (=Εμπιστευόμαστε τους Πολίτες πολύ σπάνια).
Η PACL βρισκόταν στο Palo Alto, αλλά σε αντίθεση με την XPARC δεν ήταν στο τέλος του δρόμου και στο μέσο ενός μεγάλου συγκροτήματος περικυκλωμένη από συνεχείς λόφους και δέντρα. Η PACL ήταν κρυμμένη σε ένα συγκρότημα γραφείων υπό την ολοκληρωτική ιδιοκτησία του στρατού, αλλά ήταν έτσι ώστε να φαίνεται ότι πρόκειται για μία απλή τεχνολογική εταιρία. Από το δρόμο το μόνο που μπορούσες να δεις ήταν ένα συνηθισμένο παρκινγκ με μία πύλη και ένα φυλάκιο, ένα μονο-όροφο κτήριο μέσα με ένα φανταστικό όνομα και logo. Αυτό που δεν ήταν ορατό από το δρόμο και ήταν πίσω από τις πρώτες πόρτες είχε τόσους ένοπλους αρκετούς για να κάνεις επίθεση στην Πολωνία και 5 επιπρόσθετα πατώματα στο υπόγειο. Ήθελαν να βρισκόμαστε όσο το δυνατότερο πιο κοντά σε αυτούς τους ανθρώπους που ήθελαν να προσλάβουν και να μπορέσουν να τους φέρουν μέσα χωρίς πολύ μεγάλη φασαρία.
Μέσα εκεί είχαμε όλα όσα χρειαζόμασταν. Υψηλής τεχνολογίας εξοπλισμό, προσωπικό πάνω από 200 άτομα τεχνικοί υπολογιστών, ηλεκτρονικοί μηχανικοί, φυσικοί, μαθηματικοί. Οι περισσότεροι από εμάς ήμασταν πολίτες, όπως είπα, αλλά κάποιοι άνηκαν στο στρατό και λίγοι από αυτούς δούλευαν ήδη με αυτήν την τεχνολογία. Φυσικά, δεν ήσουν πολύ μακριά από την κάνη ενός όπλου και ακόμα και μέσα στα ίδια τα εργαστήρια (κάτι που μερικοί από εμάς δεν μπόρεσαν να το συνηθίσουν ποτέ), και οι εβδομαδιαίες επιθεωρήσεις γινόντουσαν από το στρατό για να διασφαλίσουν ότι όλα λειτουργούσαν στην εντέλεια. Πολλοί από εμάς έκαναν εκτεταμένες έρευνες για να βρουν τρόπους εξόδου από το κτήριο. Εκεί προφανώς βρισκόταν το μεγαλύτερο μυστικό στον κόσμο διασκορπισμένο σε πολλά μέρη πάνω στα εργαστηριακά τραπέζια στη μέση του Palo Alto, οπότε καταλαβαίνετε και την ανησυχία τους.
Ένα μειονέκτημα του CARET ήταν ότι δεν ήταν τόσο καλά δικτυωμένο όσο άλλες επιχειρήσεις. Δεν είχαν την ευκαιρία να δω κάποιον εξωγήινο (ούτε ακόμα και σε φωτογραφία) και στην πραγματικότητα δεν είδα ποτέ κάποιο από σκάφη τους. Το 99% από όσα είδα ήταν δουλειά που είχε να κάνει αποκλειστικά με τα αντικείμενα. Το υπόλοιπο 1% είχε να κάνει με όσα έμαθα από ανθρώπους μέσα στο πρόγραμμα πολλοί από τους οποίους δούλευαν πιο κοντά στο «καλό υλικό» ή είχαν δουλέψει στο παρελθόν.
Στην πραγματικότητα, αυτό που ήταν ιδιαίτερα διασκεδαστικό στην όλη ιστορία ήταν ο τρόπος που η στρατιωτική διαχείριση προσπαθούσε να συμπεριφερθεί λες και η τεχνολογία που είχαμε δεν ήταν καθόλου εξωγήινη. Εκτός από την ίδια τη λέξη «εξωγήινη» πολύ σπάνιο ακούσαμε λέξεις όπως «alien» ή «UFO» ή «outer space» ή κάτι ανάλογο. Αυτά αναφέρονταν πολύ σπάνια και σύντομα και όταν ήταν απολύτως απαραίτητο για να επεξηγηθεί κάτι. Σε πολλές περιπτώσεις έπρεπε να υπάρχει διαχωρισμός ανάμεσα στις διαφορετικές φυλές και την τεχνολογία τους, αλλά ποτέ δεν χρησιμοποίησαν ούτε τη λέξη «φυλές». Αναφερόντουσαν σε αυτές λέγοντας απλά διαφορετικές «πηγές».
Οι φυσικοί ήταν περισσότερο μπροστά αρχικά γιατί οι δικές τους ικανότητες συνέπιπταν με τις περισσότερες ιδέες πίσω από αυτήν την τεχνολογία, αν και αυτό από μόνο του δεν λέει πολλά. Όταν, όμως, ξεκίνησαν το έργο ανακαλύψαμε και εμείς ότι πολλές από τις ιδέες της πληροφορικής ήταν εξίσου εφαρμόσιμες αν και με περίεργους τρόπους. Αν και δεν έκανα πολύ εργασία πάνω στον τομέα της αντιβαρύτητας περιστασιακά έπαιρνα μέρος στην αξιολόγηση αυτής της τεχνολογίας και στην επαφή της με τον χρήστη της.
Η αντιβαρύτητα, φυσικά, ήταν καταπληκτική όπως και η πρόοδος που κάναμε με τα υλικά της μηχανικής και άλλα σχετικά. Αλλά αυτό που με ενδιέφερε περισσότερο τότε και ακόμα και σήμερα ήταν κάτι που δεν είχε άμεση σχέση. Στην πραγματικότητα, ήταν αυτό που αμέσως μου ήρθε στο μυαλό όταν είδα τις φωτογραφίες του Chad και του Rajman και περισσότερο αυτές από το Big Basin.
Η «Γλώσσα»: Χρησιμοποιώ τη λέξη Γλώσσα σε εισαγωγικά γιατί αυτό που θα περιγράψω τώρα δεν υπάρχει λέξη κατάλληλη για αυτό και η λέξη «γλώσσα» δεν το αποδίδει σωστά. Τα μηχανήματά τους δεν λειτουργούσαν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο με το δικά μας. Η δική μας τεχνολογία σήμερα έχει έναν συνδυασμό λογισμικού και μηχανημάτων που διακατέχει τα πάντα σχεδόν πάνω στον πλανήτη. Το λογισμικό είναι λίγο περισσότερο αφηρημένο σε σχέση με τα μηχανήματα, αλλά τελικά το χρειάζονται για να τρέξουν.
Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει τρόπος να γραφτεί ένα πρόγραμμα για υπολογιστή πάνω σε ένα χαρτί και να βάλεις αυτό το χαρτί κάπου ή σε ένα τραπέζι με μετά να περιμένεις να γίνει κάτι. Ο πιο ισχυρός κώδικάς στον κόσμο δεν μπορεί να κάνει σχεδόν τίποτα εκτός αν ένα μηχάνημα τον μεταφράσει και μετατρέψει τις εντολές σε ενέργειες.
Η τεχνολογία τους, όμως, ήταν διαφορετική. Πραγματικά λειτουργούσε όπως ένα μαγικό χαρτί που βρίσκεται πάνω σε ένα τραπέζι που λέει ο λόγος. Είχαν κάτι που έμοιαζε με γλώσσα που μπορούσε πραγματικά να εκτελεί το ίδιο εντολές τουλάχιστον μπροστά στην παρουσία ενός ειδικού πεδίου. Τη λέξη γλώσσα τη χρησιμοποιώ πολύ χαλαρά. Ήταν ένα σύστημα με σύμβολα (που όντως μοιάζει πολύ με γραπτή γλώσσα) μαζί με γεωμετρικές φόρμες και σχέδια που συνδυάζονται μαζί και δημιουργούν διαγράμματα τα οποία από μόνα τους είναι λειτουργικά. Με το που σχεδιάζονται, για να το πούμε έτσι, πάνω σε μία κατάλληλη επιφάνεια από κατάλληλο υλικό και υπό την παρουσία ενός συγκεκριμένου πεδίου αμέσως ξεκινούν να εκτελούν τις επιθυμητές εντολές. Μας φαινόταν μαγικό στην αρχή, αλλά ακόμα και μετά που καταλάβαμε πώς λειτουργούσε.
Δούλεψα με αυτά τα σύμβολα τον περισσότερο καιρό που έμεινα στην PACL και τα αναγνώρισα την στιγμή που τα είδα στις φωτογραφίες. Στο σκάφος του Chad έχουν απλούστερη μορφή, αλλά παρουσιάζονται σε ένα πολυπλοκότερο διάγραμμα κάτω από τα σκάφη στο Big Basin. Και για τα δύο είμαι σίγουρος, παρόλο το μικρό μέγεθος των φωτογραφιών από το Big Basin. Ένα παράδειγμα της μορφής του διαγράμματος στο σκάφος σαν αυτό από το Big Basin εμπεριέχεται σε μία σειρά από σκαναρισμένες σελίδες κάτω από τον (λανθασμένο) τίτλο «Linguistic Analysis Primer». Χρειαζόμασταν ένα αντίγραφο αυτού του διαγράμματος να είναι απολύτως ακριβές και πήρε περίπου έναν μήνα από μία ομάδα έξι ανθρώπων να αντιγράψουν αυτό το διάγραμμα στο δικό μας πρόγραμμα!
Αν επιχειρούσα να εξηγήσω όλα όσα έμαθα σχετικά με αυτή την τεχνολογία θα γέμιζα πάρα πολλούς τόμους, αλλά θα κάνω το καλύτερο να εξηγήσω τουλάχιστον μερικές από τις έννοιες.
Πρώτα από όλα δεν θα ανοίγατε το μηχάνημά τους και θα βρίσκατε ένα αρχείο εδώ και ένα εκεί και κάποιο είδος μνήμης κάπου αλλού. Τα μηχανήματά τους φαίνονταν να είναι εξαιρετικά συμπαγή και ομοιόμορφα σε ότι αφορά το υλικό τους από τη μία τους πλευρά μέχρι και την άλλη. Όπως είναι ένας βράχος ή ένα κομμάτι μέταλλο. Όμως με μία προσεκτικότερη ματιά, αρχίζαμε να μαθαίνουμε ότι στην πραγματικότητα ήταν ένα μεγάλο ολογραφικό υπολογιστικό υπόστρωμα–κάθε «υπολογιστικό στοιχείο» (στην ουσία αυτόνομα σωματίδια) που μπορεί να λειτουργήσει ανεξάρτητα, αλλά είναι σχεδιασμένα για να λειτουργούν μαζί σε τρομακτικά μεγάλα συμπλέγματα. Λέω ολογραφικό γιατί μπορείς να το διαιρέσεις σε μικρότερα κομμάτια που θες, αλλά να μπορείς να δεις μία μικρότερη, αλλά ολοκληρωμένη αναπαράσταση όλου του συστήματος.
Όταν συνδυαστούν μαζί παράγουν μία μη γραμμική υπολογιστική απόδοση. Έτσι, τέσσερα στοιχεία όταν δουλεύουν μαζί είναι στην πραγματικότητα τέσσερεις φορές πιο δυνατά από ότι ένα. Το περισσότερο μέρος από το εσωτερικό «υλικό» στα σκάφη τους (συνήθως όλο εκτός από το εξωτερικό περίβλημα) είναι αυτό το υπόστρωμα που μπορεί να συμβάλλει σε οποιοδήποτε υπολογισμό κάθε ώρα και για κάθε κατάσταση. Το σχήμα αυτών των κομματιών από υπόστρωμα είχε ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα στη λειτουργικότητά τους και συχνά χρησιμοποιούνταν σαν «σύντομος δρόμος» για να πετύχουν μία λειτουργία που ήταν διαφορετικά περισσότερο πολύπλοκη.
Πίσω, λοιπόν, στο θέμα της γλώσσας. Η γλώσσα είναι στην πραγματικότητα ένα «λειτουργικό αποτύπωμα». Οι φόρμες των σχημάτων, των συμβόλων και των διατάξεων ήταν από μόνες τους λειτουργικές. Αυτό που το κάνει δύσκολο στην κατανόησή της είναι ότι κάθε στοιχείο από κάθε «διάγραμμα» είναι εξαρτώμενο και σχετίζεται με κάθε άλλο στοιχείο, το οποίο και σημαίνει ότι καμία λεπτομέρεια δεν μπορεί να δημιουργηθεί, να μετακινηθεί ή να τροποποιηθεί ανεξάρτητα.
Στους ανθρώπους αρέσει ο γραπτός λόγος γιατί κάθε στοιχείο της γλώσσας μπορεί να γίνει κατανοητό από μόνο του και από αυτό μπορούν να δημιουργηθούν περίπλοκες εκφράσεις. Ωστόσο, η «γλώσσα» τους είναι στην ολότητά της εξαρτώμενη από το περιεχόμενό της, που σημαίνει ότι κάθε σύμβολο που δίνεται μπορεί να έχει την ελάχιστη δυνατή σημασία σε ένα περιεχόμενο ή κυριολεκτικά να εμπεριέχει έναν ολόκληρο ανθρώπινο γονιδίωμα ή έναν χάρτη ενός γαλαξία.
Η ιδιότητα που για ένα και μοναδικό, μικρό σύμβολο εμπεριέχει και όχι μόνο να αντιπροσωπεύει ένα απίστευτο σύνολο πληροφοριών είναι μία άλλη διαισθητική πτυχή αυτής της έννοιας. Καταλάβαμε γρήγορα ότι αν και δουλεύαμε σε ομάδες των δέκα ή περισσοτέρων ατόμων πάνω στα πιο απλά σχεδιαγράμματα αντιληφθήκαμε ότι ήταν πραγματικά αδύνατον να κάνουμε οτιδήποτε. Μόλις προσθέταμε κάποιο νέο στοιχείο, η πολυπλοκότητα του σχεδιαγράμματος μεγάλωνε ανεξέλεγκτα. Για αυτό το λόγο ξεκινήσαμε να κάνουμε προγράμματα στους υπολογιστές ώστε να διαχειριστούμε αυτές τις λεπτομέρειες και το καταφέραμε ως ένα βαθμό, αν και πάλι είδαμε ότι γρήγορα φθάσαμε πέρα από τα όριά μας τα οποία ούτε και οι υπερ-υπολογιστές μας μπορούσαν να χειριστούν.
Φήμες έλεγαν ότι οι εξωγήινοι μπορούσαν να σχεδιάσουν αυτά τα διαγράμματα τόσο γρήγορα όσο ένας ανθρώπινος προγραμματιστής μπορούσε να γράψει ένα πρόγραμμα Fortran. Είναι συγκινητικό να σκεφτεί κανείς ότι ούτε καν ένα δίκτυο από υπερ-υπολογιστές δεν μπορούσε ούτε καν να αντιγράψει αυτό που είχαν κάνει στο δικό τους το μυαλό. Όλο το σύστημα της γλώσσας μας βασίζεται στην ιδέα να δίνεται μία σημασία στα σύμβολα. Η τεχνολογία τους, ωστόσο, με κάποιο τρόπο συγχωνεύει το σύμβολο με το σημαινόμενο και δεν χρειάζεται έτσι ένα υποκειμενικό ακροατήριο. Μπορείς να δώσεις όποια σημασία θες στα σύμβολα, αλλά η συμπεριφορά τους και η λειτουργικότητά τους δεν θα αλλάξει σε κάτι άλλο όπως και αν σε ένα ραδιόφωνο του έδινες ένα άλλο όνομα, δεν θα άλλαζε η λειτουργία του.
Ορίστε ένα παράδειγμα για το πόσο περίπλοκη είναι η διαδικασία. Φανταστείτε να σας ζητάω σταδιακά να πρόσθετε σκόρπιες λέξεις σε μία λίστα και δεν θα πρέπει δύο λέξεις να έχουν τα ίδια γράμματα και πρέπει να κάνετε αυτή την άσκηση εξολοκλήρου μέσα στο μυαλό σας, ώστε δεν θα μπορείτε να έχετε τη βοήθεια του υπολογιστή, ή ακόμα ένα στυλό και χαρτί. Αν πρώτο στη λίστα, για παράδειγμα, είναι η λέξη αλεπού (fox), η επόμενη λέξη δεν θα πρέπει να έχει τα γράμματα F, O και Χ. Αν η επόμενη λέξη που θα διαλέξετε είναι δέντρο (tree), τότε η τρίτη λέξη δεν μπορεί να έχει τα γράμματα F, O, X, T, R, και Ε. Όπως φαντάζεστε το να σκεφτείτε ακόμα μία τρίτη λέξη μπορεί να είναι λίγο μπέρδεμα, ιδιαίτερα όταν δεν μπορείτε εύκολα να δείτε ποια γράμματα αποκλείονται γράφοντας κάτω τις λέξεις. Όταν πια φθάσετε στην τέταρτη, στην πέμπτη και στην έκτη το πρόβλημα γίνεται μεγαλύτερο. Τώρα προσπαθήστε να προσθέσετε την δισεκατομμυριοστή λέξη στη λίστα (φανταστείτε ότι έχετε ένα αλφάβητο απείρων γραμμάτων έτσι δεν πρόκειται να ξεμείνετε από γράμματα) και τώρα φανταστείτε πόσο δύσκολο είναι ακόμα και για έναν υπολογιστή να το κάνει σωστά. Περιττό είναι να πω ότι κάτι τέτοιο δεν γίνεται με «το χέρι» γιατί ξεφεύγει από τις δυνατότητες του εγκεφάλου.
Ωστόσο, η κατάρτισή μου με βοήθησε αρκετά σε αυτού του είδους τη δουλειά. Είχα περάσει χρόνια με το να γράφω κωδικούς και να σχεδιάζω και αναλογικά και ψηφιακά κυκλώματα, μία διαδικασία που τουλάχιστον οπτικά θύμιζε αυτά τα διαγράμματα κατά κάποιο τρόπο. Είχα μία προσωπική σχέση με τα «combinatorics» που με βοήθησαν αρκετά να σχεδιάσω ένα λογισμικό να τρέξει στους υπερ-υπολογιστές που θα μπορούσε να διαχειριστεί τρισεκατομμύρια αναγκαίους κανόνες για να δημιουργήσουν ένα σωστό πρόγραμμα με μία λογική πολυπλοκότητα. Αυτό σε ένα μεγάλο βαθμό υπερκάλυπτε επίσης η θεωρία της «μεταγλώττισης» (compiler theory), ένα πεδίο που πάντα με εντυπωσίαζε και ιδιαίτερα ο μεταγλωττιστής βελτιστοποίησης που τότε δεν είχε αναπτυχθεί τόσο όσο σήμερα. Ένα κοινό αστείο μεταξύ των γλωσσολόγων είναι ότι το σύμβολο Big-O δεν θα μπορούσε να περιγράψει επαρκώς το μέγεθος αυτού του εγχειρήματος, έτσι αντικαταστήσαμε άλλες λέξεις για τη λέξη «big».
Την μέρα που έφυγα θυμάμαι ότι όλοι είχαμε συμφωνήσει να το λέμε το «Astronomical-O» (Αστρονομικό-Ο).
Όπως είπα, θα μπορούσα να μιλάω για ώρες για αυτό το έργο και θα ήθελα να γράψω τουλάχιστον ένα εισαγωγικό βιβλίο για το θέμα αν δεν είχε χαρακτηριστεί εντελώς απόρρητο, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μου. Έτσι συνεχίζω…
Το τελευταίο πράγμα που θα ήθελα να συζητήσω είναι το πώς έχω αντίγραφα αυτού του υλικού και τι άλλο έχω στην κατοχή μου και ποια είναι τα σχέδιά μου για το μέλλον.
Η Συλλογή μου: Δούλεψα για την PACL από το 1984 έως το 1987 όπου και τότε είχα εξαντληθεί εντελώς. Ο μεγαλύτερος όγκος των πληροφοριών που θα έπρεπε να έχω στο μυαλό μου όσο δούλευα με τα διαγράμματα ήταν αρκετός για να τρελάνει κάποιον και όντως είχα φθάσει στα όριά μου με τη συμπεριφορά των στρατιωτικών απέναντί μας «με το να θέλουν να μάθουν.» Η προθυμία μας για να ολοκληρώσουμε δουλειά παρακωλυόταν συνεχώς από την απροθυμία τους να μας δώσουν τις απαραίτητες πληροφορίες και είχα κουραστεί πια από τη γραφειοκρατία που εμπόδιζε την έρευνα και την ανάπτυξη. Έφυγα περίπου στα μέσα του τριμήνου κατά τη διάρκεια του οποίου σχεδόν το ένα τέταρτο όλου του προσωπικού της PACL έφυγε για τους ίδιους λόγους.
Είχα επίσης τις αντιρρήσεις μου με τις οδηγίες της ηγεσίας που ήθελε να μας απομακρύνει από το αντικείμενο των εξωγήινων όσο πιο πολύ μπορούσε. Πάντα ένιωθα ότι κάποια μορφή δημοσιότητας θα ήταν επωφελής, αλλά μια και ήμουν ένας χαμηλόβαθμος μηχανικός του CARET δεν είχα το δικαίωμα να παίρνω αποφάσεις. Η αλήθεια είναι ότι διοίκησή μας δεν ήθελε ούτε καν να συζητάμε τις μη τεχνικές πλευρές αυτού του ζητήματος (όπως τις ηθικές ή τις φιλοσοφικές προεκτάσεις), ακόμα και μεταξύ μας καθώς πίστευαν ότι η ασφάλεια είχε ήδη παραβιαστεί με το να έχουν απλούς πολίτες σαν και εμάς κοντά σε κάτι τέτοιο από την αρχή.
Έτσι τρεις μήνες από τότε που παραιτήθηκα (που ήταν περίπου οκτώ μήνες πριν φύγω ολοκληρωτικά εφόσον δεν μπορείς να φύγεις από αυτή τη δουλειά αν δεν το ανακοινώσεις δύο εβδομάδες πριν) αποφάσισα να εκμεταλλευτώ τη θέση μου. Όπως ανέφερα και πιο πριν η εμπειρία μου στο Υπουργείο Αμύνης με είχε βοηθήσει να έχω έναν εσωτερικό διαχειριστικό ρόλο πιο γρήγορα από άλλους συναδέλφους μου και μετά από ένα περίπου χρόνο σε αυτή τη θέση οι αναζητήσεις έξω κάθε νύχτα έγιναν ελαφρά λιγότερο αυστηρές. Συνήθως, έπρεπε να αδειάζουμε κάθε δοχείο, τσάντα ή χαρτοφύλακα και μετά να βγάζουμε την μπλούζα μας και τα παπούτσια μας τα οποία και έψαχναν. Δεν σου επιτρεπόταν να πάρεις δουλειά για το σπίτι ανεξάρτητα από το ποιος ήταν. Για μένα, ωστόσο, ο έλεγχος του χαρτοφύλακά μου ήταν τελικά αρκετός.
Πριν, όμως, πραγματικά το αποφασίσω να φύγω ήμουν σίγουρος ότι θα μπορούσα να βγάλω έξω μαζί μου κάποια αντικείμενα. Ήθελα να το κάνω αυτό γιατί ήξερα ότι θα ερχόταν η μέρα που θα ήθελα να γράψω κάτι σαν και αυτό και ήξερα ότι θα το μετάνιωνα μέχρι την ημέρα που θα πέθαινα αν δεν δοκίμαζα να το κάνω ανοικτά. Έτσι, ξεκίνησα να κάνω φωτοτυπίες από κείμενα και αναφορές. Μετά τα έβαζα κάτω από το πουκάμισό μου και γύρω από το κάτω μέρος της πλάτης μου, τα στερέωνα με τη ζώνη μου και φρόντιζα έτσι ώστε να μην πέσουν. Μπορούσα να το κάνω αυτό σε μερικούς διαδρόμους χωρίς παράθυρα που ήταν στους πιο κάτω ορόφους και ήταν ένα από τα λίγα μέρη που δεν είχαν ένοπλη φρουρά να προσέχει την κάθε μου κίνηση.
Περπατούσα από την μία άκρη με μία στίβα χαρτιά αρκετά ώστε όταν έβγαιναν από την άλλη μεριά με λίγα από αυτά κάτω από το πουκάμισό μου να μην ήταν εμφανής η διαφορά στο τι κρατούσα. Σίγουρα δεν μπορείς να είσαι απόλυτα προσεκτικός όταν κάνεις κάτι τέτοιο. Όσο περπατούσα προσεκτικά δεν έκαναν τον παραμικρό θόρυβο. Στην πραγματικότητα, όσο περισσότερα χαρτιά έπαιρνα μαζί μου τόσο λιγότερο θόρυβο έκαναν εφόσον με αυτόν τον τρόπο δεν ήταν μικρή η στίβα. Συχνά έπαιρνα πάνω μου 10-20 σελίδες μαζί. Όταν ήμουν έτοιμος, έβγαινα με εκατοντάδες φωτοτυπίες καθώς και με μερικά πρωτότυπα και μία μεγάλη συλλογή πραγματικών φωτογραφιών.
Σε αυτό το αρχικό γράμμα έχω επισυνάψει σκαναρισμένες σελίδες υψηλής ανάλυσης με τα ακόλουθα:
Μία σελίδα από μία αναφορά απογραφής με μία φωτογραφία που παρουσιάζει ένα από το κομμάτια του βρέθηκαν στις θεάσεις του Rajman και κομμάτια που μοιάζουν πολύ με το σκάφος στο Big Basin
Οι πρώτες εννέα σελίδες είναι μία από τις αναφορές έρευνας του τετραμήνου.
Σκαναρισμένες φωτογραφίες από τις πρωτότυπες που χρησιμοποιήθηκαν για αυτή την αναφορά, μια και οι φωτοτυπίες αλλοίωναν τις λεπτομέρειες.
Πέντε σελίδες από μία αναφορά σχετικά με μία ανάλυση που συνέχιζε τότε σχετικά με τη «γλώσσα» (που είχε λανθασμένα τον τίτλο «γλωσσολογική ανάλυση» ) και έδειχνε το είδος του διαγράμματος που ήταν μόλις ορατό στο κάτω μέρος του σκάφους στο Big Basin.
Αυτό το υλικό είναι το πιο σχετικό και επεξηγηματικό που μπορούσα να βρω όταν είχα στη διάθεσή μου ελάχιστο χρόνο. Τώρα που όλα αυτά έχουν ανεβεί, ΑΝ αποφασίσω να κοινοποιήσω περισσότερο στο μέλλον θα έχω περισσότερο χρόνο και θα κάνω καλύτερη έρευνα μέσα σε αυτήν τη μεγάλη συλλογή μου που έχω οργανώσει με όχι και τόσο καλό τρόπο. Δεν είμαι σίγουρος τι θα κάνω με την υπόλοιπη συλλογή μου στο μέλλον. Πιστεύω ότι θα περιμένω και θα δω πώς θα εξελιχθεί και μετά θα κανονίσω τις επόμενές μου κινήσεις. Υπάρχουν φυσικά πολλοί κίνδυνοι σε αυτό που κάνω και αν κάποτε με ανακαλύψουν πραγματικά και με πιάσουν θα υπάρχουν σοβαρές συνέπειες. Παρόλο αυτά, έχω πάρει τα κατάλληλα μέτρα για να διασφαλίσω έως ένα βαθμό την ανωνυμία μου και είμαι αρκετά ασφαλής μια και οι πληροφορίες που έχω δώσει έως τώρα δεν είναι κάποιο μυστικό ανάμεσα τους συμμετέχοντες του προγράμματος CARET.
Εκτός των άλλων, πάντα μέσα μου υποπτευόμουν ότι η κυβέρνηση βασίζεται σε τέτοιες περιστασιακές διαρροές όπως αυτή και θέλει να συμβαίνουν γιατί έτσι συμβάλλει σε ένα αργό και σταθερό μονοπάτι για την αποκάλυψη της αλήθειας.
Όσον αφορά το CARET δεν είμαι σίγουρος τι απέγινε. Ακόμα και αν είναι άγνωστο με το ίδιο όνομα είμαι σίγουρος ότι είναι ακόμα ενεργό με κάποιο τρόπο αν και κανείς δεν ξέρει πού. Άκουσα από μερικούς ανθρώπους ότι έκλεισε πριν από μερικά χρόνια αφότου έφυγα, αλλά δεν πήρα μία ξεκάθαρη απάντηση για το τι έγινε ακριβώς. Είμαι όμως σίγουρος ότι αυτή η δουλειά που κάναμε κρατάει ακόμα καλά. Έχω ακούσει από πολλούς φίλους ότι υπάρχουν και άλλα μέρη σαν την PACL στο Sunnyvale και Mountain View που επίσης είναι μασκαρεμένα να μοιάζουν με χώρους γραφείων. Αλλά όλα αυτά είναι πληροφορίες από δεύτερο χέρι, έτσι μπορείτε να δεχθείτε ότι θέλετε.
Περίπου το 2000 ανακάλυψα το Coast to Coast AM και από τότε έχω κολλήσει εκεί. Πρέπει να παραδεχθώ ότι δεν θεωρώ το περιεχόμενο του σόου κάτι παραπάνω από απλά διασκέδαση, αλλά υπήρξαν φορές που θα μπορούσα κάλλιστα να είμαι ένας από τους φιλοξενούμενους που θα μπορούσα να μιλήσω για την εμπειρία μου ή σαν μία αξιόπιστη πηγή. Για εμένα, υπάρχει κάτι αρκετά σουρεαλιστικό όταν ακούω όλον αυτόν τον προβληματισμό και τις δήθεν εκ των έσω πληροφορίες σχετικά με τα UFO και άλλα σχετικά όντας ικανός να μπορώ προσωπικά να επιβεβαιώσω τουλάχιστον ότι κάποια από αυτά είναι αλήθεια ή ψέματα. Είναι, επίσης, μία υπενθύμιση για το πόσο πυρετώδη είναι τα πράγματα σήμερα πράγμα που με κάνει να απολαμβάνω περισσότερο και τη συνταξιοδότησή μου. Ξέροντας ότι δεν είμαι μέρος αυτού του τρελού κόσμου πια απολαμβάνω τη ζωή σε καθημερινή βάση, αλλά μου λείπει άλλο τόσο.
Συμπέρασμα: Ότι έχω μοιραστεί μαζί σας μέχρι τώρα είναι ένα μικρό κομμάτι από αυτά που έχω και από αυτά που ξέρω. Παρόλο την αρκετά προστατευμένο και απομονωμένο περιβάλλον του CARET έμαθα αρκετά από διάφορους συναδέλφους και κάποια από αυτά ήταν πραγματικά εκπληκτικά. Θα ήθελα επίσης να συμπληρώσω ότι όσο ήμουν εκεί δεν άκουσα τίποτα σχετικά με εισβολές, απαγωγές ή μερικά από τα άλλα τροματικά θέματα που ξεπροβάλλουν συχνά στο Coast to Coast AM. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι αλήθεια, αλλά τον καιρό που εργαζόμουν μαζί με τους πιο καλά δικτυωμένους ανθρώπους σε αυτόν τον τομέα ποτέ δεν αναφέρθηκε κάτι τέτοιο. Έτσι τουλάχιστον μπορώ να πω πως δεν σκοπεύω να τρομάξω κάποιον. Η δική μου θεώρηση σχετική με το θέμα της εξωγήινης ζωής είναι πολύ πιο θετική, αν και ακόμα σε μεγάλο βαθμό μυστική.
Ένα πράγμα που μπορώ να πω σίγουρα είναι ότι αν ήθελαν να μας εξαφανίσουν θα το είχαν κάνει εδώ και πάρα πολύ καιρό και δεν θα ξέραμε από πού θα μας ερχόταν. Αφήστε τις ιδέες σας για έναν πόλεμο των άστρων ή κάτι τέτοιο παρόμοια ανόητο. Θα ήμασταν ικανοί να τους πολεμήσουμε όπως τα μυρμήγκια πολεμούν εναντίον ενός βουβαλιού σε άτακτη φυγή. Εντάξει όμως με όλα αυτά. Είμαστε ένα πρωτόγονο είδος και εκείνοι ένα εξελιγμένο εκείνα τα χρόνια πίσω και δεν υπάρχει λόγος να το δούμε από διαφορετική σκοπιά και σήμερα. Δεν έχουν βγει στην αγορά ενός νέου πλανήτη, αλλά ακόμα και αν ήταν υπάρχουν πολλοί περισσότεροι πλανήτες για αυτούς ώστε να καταλάβουν το δικό μας με τη βία.
Για να επαναλάβω τη δική μου άποψη σχετικά με τις πρόσφατες θεάσεις, υποθέτω ότι πειραματίζονταν για αρκετούς μήνες με αυτή τη συσκευή μαζί με άλλα πράγματα και η οποία είχε την ιδιότητα να κάνει παρεμβολές στα σκάφη που ήταν αόρατα και έτσι αυτά ξαφνικά να γίνονται ορατά ανα κύματα. Μπορεί αυτό το γεγονός να μην εξηγεί όλες τις πρόσφατες θεάσεις, αλλά όπως είπα, βάζω στοίχημα τη ζωή μου ότι αυτό έγινε ακριβώς τουλάχιστον στο Big Basin και έχει πιθανόν σχέση με αυτά που είδαν οι Chad, Rajman και Tahoe.
Έτσι παρόλο τις πρόσφατες φανφάρες σχετικά με το θέμα θέλω να πω πως όλα αυτά δεν έχουν και μεγάλη σημασία. Και το σημαντικό είναι ότι δεν βρέθηκαν ξαφνικά «εδώ». Υπάρχουν εδώ και πολύ καιρό τώρα, απλά έτυχε χωρίς να το θέλουν να γίνουν ορατοί για μερικά μικρά διαστήματα πρόσφατα.
Τέλος υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι που πουλούν βιβλία, DVD, δίνουν ομιλίες και άλλα συναφή που θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι εγώ δεν πουλάω τίποτα. Το υλικό που μοιράζομαι μαζί σας είναι δωρεάν για διανομή και έχει κρατηθεί στο ακέραιο χωρίς διορθώσεις μαζί με το γράμμα που εμπεριέχεται εδώ. Έχω την τάση να κρίνω τα κίνητρα κάποιου που ζητάει χρήματα για τις πληροφορίες που έχουν και σας διαβεβαιώνω ότι δεν θα κάνω κάτι τέτοιο. Και στο μέλλον για να είμαι από παντού καλυμμένος αν κάποιος που παριστάνει εμένα πουλήσει βιβλίο ή DVD είναι σίγουρο ότι δεν πρόκειται για εμένα.
Όλες μου οι μελλοντικές ανακοινώσεις που θα προέρχονται από εμένα θα είναι από την ηλεκτρονική διεύθυνσή μου που χρησιμοποιώ για να επικοινωνήσω με το Coast to Coast AM και θα τις στείλω μόνο σε αυτούς. Θα ήθελα να το ξεκαθαρίσω αυτό, όπως επίσης να διαβεβαιώσω τους ανθρώπους ότι μπορεί να είναι σίγουροι ότι κάθε μελλοντική πληροφορία προέρχεται από την ίδια πηγή και πρέπει να είμαι σαφής: αυτό το διάστημα δεν έχω σκοπό να κοινοποιήσω επιπρόσθετες πληροφορίες στο άμεσο μέλλον. Ο χρόνος θα δείξει για πόσο καιρό θα κρατήσω αυτή τη στάση, αλλά δεν περιμένω κάτι σύντομα. Θα ήθελα πραγματικά να αφήσω αυτές τις πληροφορίες να «κατασταλάξουν» για λίγο και να δω πώς θα πάει. Αν αύριο ανακαλύψω ότι θέλει να μου κάνει έλεγχο η εφορία τότε αυτή η κίνηση μάλλον δεν ήταν και τόσο έξυπνη. Μέχρι τότε, θα κάνω αργά βήματα. Ελπίζω αυτές οι πληροφορίες να σας βοήθησαν.
Πρόγραμμα C.A.R.E.T.
Eνημέρωση από Isaac – 27/07/07
CARET Isaac Ενημέρωση 30/7/2007
Ενημέρωση: Από τότε που κοινοποίησα την αναφορά Earthfiles, έχω λάβει αρκετά ηλεκτρονικά μηνύματα από ειδικούς όπως το παρακάτω γραμμένο 28/7/2007:
«Παρατηρώ ότι πολλοί από τους αναγνώστες έχουν τις επιφυλάξεις τους σχετικά με το υλικό του Isaac βασιζόμενοι στη διάταξη των σελίδων και της προσεγμένης παρουσίασης του κειμένου. Τυπικά αυτό που λένε είναι ότι «δεν θα μπορούσαν να το κάνουν αυτό τότε παλιά.» Το βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρον ότι κάποιοι άνθρωποι διατείνονται ότι γνωρίζουν πράγματα ενώ στην πραγματικότητα δεν τα γνωρίζουν.
Η πραγματικότητα είναι αυτή: Tο Xerox 860 ήταν σε ευρεία χρήση από τις αρχές έως τα μέσα της δεκαετίας του ’80 και ήταν ένας πολύ καλός επεξεργαστής κειμένων. Δεν ήταν όμως PC ή ένας υπολογιστής για πολλαπλές λειτουργίες. Αυτό που ήταν ένας επεξεργαστής WYSWIYG (στην πραγματικότητα προανήγγειλε το χαρακτηριστικό WYSIWYG των Mac που ήρθαν μερικά χρόνια μετά. Με τα σημερινά δεδομένα είναι τεράστιος, ακριβός και σχετικά πολύπλοκος στη χρήση του. Δούλευα σε εκδοτικό οίκο πριν μερικά χρόνια και πουλούσαμε ενημερωτικά φυλλάδια σε λογιστές και δικηγόρους.
Αυτά γίνονταν στο Xerox 860 με τη βοήθεια του πιστού μας ’860 Operator’ και το αποτέλεσμα ήταν υψηλής αισθητικής κείμενα που έδειχναν να έχουν δακτυλογραφηθεί. Η διάταξη θα μπορούσε να είναι 100% ελεγχόμενη πράγμα που δικαιολογεί και τη μορφή, αν και οι γραμματοσειρές ήταν σε μηχανικούς τροχούς γραμματοσειρών που έπρεπε να ανταλλάσσονται μέσα και έξω. Οι εκτυπωτές ήταν τεράστιοι και η τελευταία λέξη της τεχνολογίας. (Σημείωση: τα φωτοτυπικά μηχανήματα ήταν πολύ καλά ακόμα και τότε αν και στα μέσα της δεκαετίας του ΄80 ήταν χρησιμοποιούσαν ακόμα toner)
Γνωρίζοντας ότι το CARET «ήταν δίπλα πόρτα» με την XPARC δεν βλέπω κάτι παράξενο στην ποιότητα ή στη διάταξη των κειμένων και κάθε δισταγμός που υπάρχει βασιζόμενος σε τέτοιες σκέψεις θα πρέπει να τον θεωρήσουμε χωρίς βάση. Ορίστε μία σελίδα σχετικά με το X860:» http://www.digibarn.com/collections/systems/xerox860/index.html
Ιούλιος 27, 2007 Albuquerque, Νέο Μεξικό – Μετά την κοινοποίηση του γράμματος του τα σχετικά με την CARET στις 26 Ιουνίου, ένα από τα σχόλια-κριτική είχε την εξής μορφή:
«Κοιτάζοντας τα δήθεν «κείμενα» που συμπεριλαμβάνονται σε αυτό το θέμα, η μορφοποίηση του κειμένου έχει προφανώς γίνει με σχετικά σύγχρονο πρόγραμμα vintage σχεδίασης σελίδας. Μπορεί να το δει κανείς αυτό από την τέλεια παρουσία στη διάταξη των παραγράφων.»
«Αυτό το στυλ είναι εξαιρετικά ακριβές (ακόμα και τα διαστήματα ανάμεσα στις λέξεις), στην πραγματικότητα τέλειο, και η μορφοποίηση κειμένου ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΠΡΙΝ το 1985, ειδικά μέσα σε ένα εργαστήριο ή πόσο μάλλον σε ένα εταιρικό περιβάλλον. Κοιτάζοντας τα φανταχτερά «κείμενα» των «εξωγήινων σχεδιαγραμμάτων» που έχουν σχεδιαστεί με Macromedia Freehand or Adobe Illustrator, δηλώνω τώρα ότι το όλο θέμα είναι ΑΠΑΤΗ, και θα αποδειχθεί ότι είναι έτσι.»
Σε ένα άλλο σχόλιο κάποιος άλλος αναρωτιέται γιατί τα εξωγήινα διαγράμματα σχεδιάστηκαν έτσι ώστε να χωρούν σε ένα χαρτί διαστάσεων 8.5 x 11. Ένα άλλο συχνό σχόλιο ήταν αν ο Isaac ήθελε πραγματικά το κοινό να δει κάποια απόδειξη σχετικά με την έρευνα πίσω από τα εναέρια «σκάφη», γιατί τότε μαύρισε κάποια κομμάτια από το κείμενο του CARET;
Κάποιος από τους πολλούς επικριτές έστειλε αυτά τα σχόλια στον Isaac που παρουσιάζεται παρακάτω:
«Αυτό είναι μία μεγάλη απάτη. Από τη μία η Αμερικανική Κυβέρνηση δεν θα άφηνε ΠΟΤΕ τέτοιες πληροφορίες να διαρρεύσουν μέσα από το χέρια κάποιου υπαλλήλου της. Από την άλλη, το εγχειρίδιο δεν μοιάζει καθόλου με τα αντίστοιχα επίσημα της ΝΑΣΑ ή κάποιο άλλο κυβερνητικό έγγραφο. Οι εικόνες αυτούς του «αντικειμένου» έχουν υποστεί επεξεργασία (photoshop) και μπορώ να σας πω ότι οι εξωγήινοι ΔΕΝ βάζουν ταμπέλες σε κάθε αντικείμενο που απεικονίζεται. Το αντιβαρυτικό κομμάτι που απεικονίζεται είναι ψεύτικο. Οι φωτογραφίες από το σκάφος στο πάτωμα είναι κομμάτια μοντελισμού. Η διαμόρφωση όλων των μηχανών που έχουν σταλεί σε εσάς και άλλου είναι κάτι που οι εξωγήινοι ποτέ δεν θα σχεδίαζαν καθώς όλα αυτά τα σχέδια απεικονίζουν μία ακαθόριστη κακή χρήση του χώρου. Όλα τους τα πλοία βασίζονται στη χρήση του χώρου. Ούτε μία ίντσα τους δεν χαραμίζεται και αν κοιτάξετε την ιστορία των «εξερευνητικών» μηχανημάτων από το EBE είναι ΜΙΚΡΑ και γρήγορα. Νομίζω ότι σας έχουν εξαπατήσει. Μένω έκπληκτος ότι εσύ και ο George Noory, όπως και άλλοι εξαπατηθήκατε. Σίγουρα θα ξανακοιτούσα τις αξιόπιστες πηγές σας σε βάθος και θα το δείτε και εσείς» .
Έστειλα αυτά τα θέματα στον Isaac και 27 Ιουνίου 2007 έλαβα δύο απαντήσεις σε δύο διαφορετικά ηλεκτρονικά μηνύματα που τα έλαβα σε διαφορετικούς χρόνους και τις οποίες μου έδωσε άδεια να κοινοποιήσω στα Earthfiles. Το γεγονός ότι καθυστέρησα να το κάνω είναι γιατί είχα μία ελπίδα ότι θα μπορούσα να έχω μία τηλεφωνική συνέντευξη μαζί του. Έτσι, περίμενα με την ελπίδα να μου δοθεί η ευκαιρία. Αλλά μέχρι σήμερα αυτό δεν έχει γίνει.
Ημ.: Ιούνιος 27, 2007 Ελήφθη 1:34 PM, Albuquerque, New Mexico
Προς: earthfiles@earthfiles.com
Isaac: «Υπάρχουν μερικές παρεξηγήσεις που παρατήρησα μέχρι στιγμής και θα ήθελα να τις ξεκαθαρίσω, αλλά και να απαντήσω στις ερωτήσεις σου:
1) Τώρα αντιλαμβάνομαι ότι δεν ήμουν αρκετά ξεκάθαρος και θα πρέπει να πω ότι δεν είμαι εγώ ο υπεύθυνος για τα μαυρισμένα κομμάτια της αναφοράς Q4-86. Τα περισσότερα από τα αντίγραφα που μπόρεσα να κάνω προερχόντουσαν από έγγραφα που είχαν ήδη αρχειοθετηθεί, το οποίο και σήμαινε ότι είχαν ήδη υποστεί λογοκρισία αν χρησιμοποιούνταν από άλλους εξωτερικούς φορείς που ενδεχομένως να χρειάζονταν να έχουν πρόσβαση σε κάποια από τα αρχεία του CARET και όχι όλα. Προσπαθώ να μοιραστώ τις πληροφορίες και όχι να τις αποκρύψω, αλλά νιώθω ότι για ένα τόσο ευαίσθητο θέμα όπως αυτό για κάποιο λόγο, θα ήμουν ξεκάθαρος αν προσωπικά έκρυβα κάτι και για ποιο λόγο θα το έκανα.
2) Δεν καταλαβαίνω την ερώτηση σχετικά με το διάγραμμα ήταν σχεδιασμένο για να «χωρέσει στις διαστάσεις 8.5 x 11»…Όπως αναφέρω και στο γράμμα μου, το διάγραμμα είναι αντιγραφή και όχι το αυθεντικό. Είχαμε μία ομάδα τεχνητών καλλιτεχνών που κοπιαστικά το αντέγραψαν από το αυθεντικό, το οποίο ήταν σε ελαφρώς κυρτωμένο πάνελ που έμοιαζε αρκετά με αυτό που φαίνεται στο σκάφος στο Big Basin, αν και προφανώς αυτό άνηκε στο εσωτερικό του σκάφους και όχι το εξωτερικό. Το αντιγράψαμε σε ένα σχέδιο ιχνογραφίας στη διάρκεια περίπου ενός μήνα.
Το λογισμικό μας ήταν σαφώς πιο απαρχαιωμένο σε σύγκριση με τα σημερινά δεδομένα, αλλά είχε όμως τεράστιες δυνατότητες πολύ περισσότερο μεγαλύτερες από ένα μολύβι και ένα χαρτί. Αυτό επέτρεψε να ολοκληρωθεί έργο μας που διαφορετικά δεν θα ήταν καν εφικτό, αν και εξαιρετικά χρονοβόρο. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι «εκείνοι» δεν έκαναν τίποτα πιο εύκολο για εμάς. Ένας από τους λόγους που επέλεξα να αναπαράγω αυτό το συγκεκριμένο διάγραμμα ήταν γιατί από όλα τα αντικείμενα με διαγράμματα που είχαμε πρόσβαση αυτό βρίσκονταν πάνω στην πιο επίπεδη επιφάνεια.
Εφόσον η γεωμετρία των μορφών είναι εξαιρετικά σημαντική, η καμπυλότητα της επιφάνειας πάνω στην οποία είναι αποτυπωμένες πρέπει να «διορθωθεί» αν θα πρέπει να αντιγραφεί σε μία επιφάνεια με διαφορετική καμπυλότητα (όπως μία επίπεδη σελίδα). Αυτό μπορεί να γίνει με πολλούς τρόπους, είτε με τη χρήση ενός μαθηματικού μοντέλου ώστε να αναστρέψει τη μορφή της επιφάνειας των καμπύλων στις φόρμες του διαγράμματος, είτε με μεθόδους φυσικής μέτρησης που επιτρέπουν την ακριβή μέτρηση πάνω σε ανώμαλες επιφάνειες. Σε κάθε περίπτωση, ωστόσο, δίνει μία σημαντική νέα διάσταση στις ώρες εργασίας μια και γίνεται ένα επίπονο έργο και για αυτό αποφεύγεται με κάθε τρόπο. Το μόνο που πραγματικά χρειαζόμαστε είναι ένα ή δύο ακριβή αντίγραφα των διαγραμμάτων που τα αποτελέσουν χρήσιμα παραδείγματα για τη δική μας δουλειά στον να το αποκωδικοποιήσουμε και το αναπαράγουμε, και ευτυχώς δεν ήταν κάτι που έπρεπε να κάνουμε συχνά. Πειραματιστήκαμε κάποιες φορές με τρόπους ώστε να τα «σκανάρουμε» χρησιμοποιώντας μία εντελώς αυτοματοποιημένη μέθοδο που μπορούσε αυτόματα να μετρήσει τις καμπύλες επιφάνειες, αλλά κατά τα διάρκεια της διαμονής μου εκεί έγινε πολύ λίγη πρόοδος πάνω σε αυτόν τον τομέα.
3) Νομίζω ότι το μπέρδεμα σχετικά με την ποιότητα των κειμένων προέρχεται από το γεγονός ότι ατός που με κρίνει νομίζει ότι στην CARET τα έγγραφα ήταν δακτυλογραφημένα. Δεν ήταν. Πρώτα από όλα, δεν είμαι γκουρού σε ότι αφορά γραφικά και σχεδίαση, αλλά όντας κοντά σε τόσους πολλούς ανθρώπους από πολλά μέρη όπως η XPARC μαθαίνεις αρκετά για τα βασικά. Αυτό που πρέπει να σημειώσουμε πρώτα σαν σημαντικό είναι ότι προγράμματα που μπορούν να επεξεργαστούν επιφάνειες εργασίας ήταν ήδη σε εξέλιξη πολλά χρόνια πριν ττο CARET, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το Xerox Alto το 1973, το οποίο είχε δημιουργηθεί από την ίδια την XPARC.
Στην πραγματικότητα, θυμάμαι μία φορά να ακούω κάποιον που είχε σχέση με την αρχική ομάδα της Alto, ότι η Boeing (πιστεύω) χρησιμοποιούσε τη μορφοποίηση και την κειμενοποίηση της Alto για ένα από τα αεροπλάνα της (ή κάτι τέτοιο, μια και άκουσα την ιστορία πολλά χρόνια πριν). Το αστείο είναι ότι υπήρχαν ΤΟΣΑ πολλά έγγραφα που το ίδιο το αεροπλάνο θα μπορούσε να γεμίσει με αυτά. Επιπλέον, η εκτύπωση με λέιζερ υπήρχε ήδη για κάποια χρόνια (αν και ήταν εξαιρετικά ακριβή) την οποία επίσης είχε αναπτύξει η XPARC (λίγο ή πολύ). Άλλα προγράμματα, όπως το PERQ και Lilith, επίσης είχαν κοινοποιηθεί στα τέλη της δεκαετίας του ’70 παρόλο που κανένα από αυτά δεν βγήκε σε ευρεία εμπορική χρήση, δεν ήταν ασυνήθιστα στις μεγάλες εταιρίες και σχεδόν όλα τα πανεπιστήμια τα χρησιμοποιούσαν.
Τα προγράμματα αυτά υπήρξαν και η έμπνευση για την Apple Lisa και την Macintosh που ήταν φυσικά ίσως ο μεγαλύτερος παράγοντας στην έκρηξη του εμπορικού επιτραπέζιου υπολογιστή στα τέλη της δεκαετίες του ΄80 και στην αρχή της δεκαετίας του ΄90. Μέχρι το 1984, υπήρχαν πολλές διαθέσιμες επιλογές για την παραγωγή τέτοιων εγγράφων που ήταν εξωφρενικά ακριβά, και έτσι δεν τα έβρισκες σε κάθε γωνία του δρόμου. Προφανώς δεν ήταν καν τόσο εύκολα προσβάσιμα και απλά όπως είναι σήμερα, αλλά ήταν μία πολύ αργή προσέγγιση της ίδιας διαδικασίας με παρόμοια μέσα. Είχαμε πολύ λιγότερες εφαρμογές στα χέρια μας και όλα πήγαιναν πάρα πολύ αργά. Αλλά αυτό που θέλω να πω είναι ότι η μέθοδος κειμενοποίηση ήταν κάπως προχωρημένη για την εποχή της, και κάπως ασυνήθιστη. Ήταν, όμως, σχεδόν αδύνατο να έρθει στα χέρια ενός αρκετά καλά οργανωμένου, επιδοτούμενου και δικτυωμένου οργανισμού.
Είχα πολύ λίγη επαφή με τους τεχνικούς εγγραφείς, αλλά ξέρω ότι χρησιμοποιούσαμε την ίδια τεχνολογία και για την μορφοποίηση κειμένου και για την εκτύπωση. Η CARET είχε στόχο να παράγει ένα μεγάλο όγκο εγγράφων που θα ήταν λεπτομερή και σε σωστή μορφή που θα μπορούσε πολύ εύκολα να τροποποιηθεί και να ξαναχρησιμοποιηθεί για άπειρα παραδείγματα και αναθεωρήσεις και για αυτό το λόγο δεν θα μπορούσαμε να χρησιμοποιούμε την παραδοσιακή μέθοδο δακτυλογράφησης για τη μορφοποίηση. Τα μέσα της δεκαετίας του ΄80 ήταν μία μεταβατική περίοδος για αυτά τα πεδία και θα πρότεινα ο κόσμος να μην έχει την εντύπωση ότι χρησιμοποιούσαμε χαμηλά στάνταρντς.
Αυτό που εκτιμούσα περισσότερο στο CARET ήταν το ότι αν η τεχνολογία ήταν διαθέσιμη και έπρεπε να δουλέψουμε καλύτερα ή αποδοτικότερα, μας την έδιναν χωρίς πολλά λόγια. Αλλά νομίζω ότι η σχέση της δακτυλογράφησης και της ψηφιακής σελίδας έχουν σχέση όσο τα μήλα με τα πορτοκάλια και έτσι νομίζω ότι στο μεγαλύτερό του μέρος αυτό είναι ένα επίμαχο ζήτημα.
Η ουσία είναι ότι πολλοί άνθρωποι είτε εντός είτε εκτός του κόσμου της μηχανικής συχνά υποτιμούν το διάστημα που είναι διαθέσιμη η τεχνολογία που έχουμε. Το 99% των αλγόριθμων που χρησιμοποιούμε σήμερα έχουν αναπτυχθεί δεκαετίες πριν και δεν είχαν αμέσως την ίδια πρακτική εφαρμογή που έχουν σήμερα. Οι περισσότεροι μηχανικοί των δεκαετιών του ΄60 και ΄70 θα αισθάνονταν σαν στο σπίτι τους με την σημερινή πρόοδο της τεχνολογίας. Η μόνη διαφορά είναι ότι τα πράγματα έχουν γίνει μικρότερα και γρηγορότερα. Μέσα στην απεραντοσύνη των εφαρμογών της τεχνολογίας, αυτό είναι το μόνο πράγμα που ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ αλλάζει από τη μία εποχή στην άλλη. Αν έλεγα στον μέσο άνθρωπο ότι από το 1936 είχαν διαθέσιμη τεχνολογία για σύνθεση φωνής πολύ πιθανόν να μην με πίστευε.
Θα μπορούσα να σας δείξω ένα πρωτότυπο ενός απλού προγράμματος σχεδίασης που λειτουργούσε με ένα οπτικό μολύβι κατευθείαν πάνω σε οθόνη από τη δεκαετία του 1960. Μπορούσες να σχεδιάσεις κάτι με ελεύθερο χέρι και τότε αυτό το περιέστρεφε αμέσως, το τροποποιούσε, το αντέγραφε ή οτιδήποτε άλλο. Μπορούσες να σχεδιάσεις γραμμές ενώνοντας διαφορετικά αντικείμενα, και τότε να τις έσβηνες με το κάνεις μία τεθλασμένη γραμμή από πάνω τους. Ο υπολογιστής μπορούσε να μεταφράσει ότι οι τεθλασμένες γραμμές ήταν μία ένδειξη για να σβήσει κάτι και όλα αυτά σε πραγματικό χρόνο. Και όλα αυτά πριν μισό αιώνα και δεκαετίας πριν την CARET. Σκεφτείτε το για μία στιγμή. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι τα περισσότερα που είναι διαθέσιμα σε εμάς σήμερα είναι πολύ παλαιότερα από όσο νομίζουμε. Η μόνη διαφορά είναι ότι είναι γρηγορότερα, φθηνότερα και μία ομάδα μάρκετινγκ τα έχει ομορφύνει και έχει βρει την εμπορική εφαρμογή τους. Αν, όμως αφαιρέσετε, λίγο από την ταχύτητα, τη δύναμη, την εκτεταμένη παρουσία της και την προτίμηση του καταναλωτή θα ανακαλύψετε ότι πολλές πτυχές της σύγχρονης τεχνολογίας είναι διασκορπισμένες μέσα στον 20ο αιώνα. Ελπίζω να βοήθησα.
Περισσότερα από τον Isaac: Θέμα: Re: «Μηχανήματα» («Drones»)
Ημ.: Ιούνιος 27, 2007 Ελήφθη 4:28 PM, Albuquerque, New Mexico
Προς: earthfiles@earthfiles.com
Isaac: «1) Ενώ δεν ήμουν «μεγάλος παίκτης» στον οργανισμό του (CARET), δεν ήμουν ακριβώς «κάποιος εργάτης». Η μεσαία θέση που είχα στην διοίκηση είναι ο μοναδικός λόγος που μπόρεσα να κάνω όσα έκανα. Λάβετε υπόψη σας ότι ακόμα και κάποιος στη θέση μου δεν θα είχε την παραμικρή ευκαιρία να φύγει από εκεί μέσα με το παραμικρό αντικείμενο, αλλά το να βγάλω έξω λαθραία κάποια έγγραφα ήταν εφικτό για τον καθένα που δεν τον έψαχναν εξονυχιστικά.
Επίσης, ας μην ξεχάσουμε ότι και τα έγγραφα αυτά είναι μια μεγάλη απόδειξη. Θα ήμουν ο πρώτος που θα συμφωνούσα ότι αυτά που παρουσίασα είναι ψεύτικά, έτσι πιστεύω. Δεν είναι, εξάλλου, τίποτα άλλο παρά μία σειρά από εικόνες. Αν και η εξουσία που δεν θέλει προφανώς αυτό το υλικό να διαρρέει, αν δεν το καταφέρει σίγουρα ξέρουν ότι μία σειρά σκαναρισμένων εγγράφων δεν είναι της ίδιας σημασίας με την προσγείωση ενός UFO στο γκαζόν του Λευκού Οίκου. Δεν είμαι ο πρώτος άνθρωπος που διαρρέει ένα έγγραφο ή μία φωτογραφία και δεν θα είμαι και ο τελευταίος. Οι πληροφορίες που μοιράστηκα είναι απίθανο να αλλάξουν τον κόσμο και αυτός είναι και ο λόγος που δεν φοβάμαι να με δολοφονήσουν κυριολεκτικά αν με αναγνωρίσουν. Θα αντιμετωπίσω τις συνέπειες, να είστε σίγουροι, αλλά δεν θα σκότωναν για κάτι τέτοιο.
2) Φυσικά, το εγχειρίδιο δεν μοιάζει καθόλου με ένα τυπικό κυβερνητικό ή στρατιωτικό έγγραφο. Ο μοναδικός σκοπός του CARET ήταν να αναπαράγουν την εικόνα και να μοιάζουν με μία ιδιωτική επιχείρηση της Silicon Valley, να την κατακλύσει με ιδιώτες μηχανικούς στη βιομηχανία και αυτοί να προσπαθήσουν να λύσουν το πρόβλημα της έρευνας της εξωγήινης τεχνολογίας. Τα εγχειρίδια για μορφοποίηση ήταν ανάμεσα στα πολλά αντικείμενα που φέραμε μαζί μας από τον «έξω κόσμο».
Δεν είμαι σίγουρος τι άλλο μπορώ να προσθέσω σε αυτό. Συμφωνώ ότι είναι ασυνήθιστο για μη-συνηθισμένα έγγραφα να παράγονται για τέτοιου είδους έρευνα, αλλά είναι ακόμα πιο ασυνήθιστο για ανθρώπους σαν και εμένα (και ακόμα περισσότερο για πολλούς από τους συναδέλφους μου) να προσληφθούν σε ένα τέτοιο πρόγραμμα εξ’ αρχής. Πολλοί από εμάς δεν ήμασταν διαλεγμένοι από το περιβάλλον του στρατού. Βρίσκω αρκετά περίεργο το γεγονός ότι μπορούσαμε να διαμορφώσουμε τις αναφορές μας με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Το CARET αποτελούσε την εξαίρεση πολλών από τους συνηθισμένους κανόνες.
3) Αν ένας από τους πολλούς που με κατέκριναν πιστεύουν ότι οι φωτογραφίες είναι ψεύτικες, ειλικρινά δεν μπορώ να κάνω ή να πω κάτι για να του αποδείξω το αντίθετο. Ακούγεται πολύ σίγουρος για τον εαυτό του. !!!
4) Αυτό που είναι αρκετά σημαντικό είναι να είστε επιφυλακτικοί με όποιον υποστηρίζει ότι γνωρίζει «το μυαλό» των εξωγήινων. Τα αντίστοιχα σχόλια που έγιναν, για να μην πω κάτι χειρότερο, ήταν αφελή και εξαιρετικά αλαζονικά. Αρχικά αναφέρεται στους «εξωγήινους» σαν να ήταν ένα μοναδικό ομαδικό γκρουπ από αυτούς. Το σύμπαν δεν είναι διαιρεμένο μεταξύ των «ανθρώπων» και των «μη-ανθρώπων,» περισσότερο από την άποψη ότι η Γη είναι διαιρεμένη σε «Ισπανόφωνους» και «μη-Ισπανόφωνούς ή κάτι ανάλογα παράλογο. Υπάρχουν αναρίθμητες φυλές–και ξανά, όπως και οι δικές μας ανθρώπινες φυλές εδώ στη Γη κάνουν τα πράγματα με διαφορετικούς τρόπους.
Το σχόλιό του ότι «οι εξωγήινοι δεν το κάνουν αυτό ή δεν κάνουν το άλλο» είναι σαν να λέει κάποιος ότι «οι άνθρωποι δεν μιλούν Ιαπωνικά.» Φυσικά, πολλοί δεν τα μιλούν, αλλά όσοι είναι από την Ιαπωνία τα μιλούν. Η ουσία δεν είναι αν η άποψή του είναι λάθος ή σωστή, αλλά απλά ότι δεν υπάρχει λογική σε αυτή τη σκέψη. Μετά συνεχίζει λέγοντας ότι ο σχεδιασμός των μηχανημάτων ξοδεύει χώρο, το οποίο και πάλι κτυπάει καμπανάκι αλαζονείας. (διάβασε επίσης Βιολογικά UFO και Τι συμβαίνει στον Άρη; Οι Αληθινές Ιστορίες
Είχαμε μερικά από τα λαμπρότερα μυαλά στον σμο που έχουν περάσει χρόνια προσπαθώντας να καταλάβουν ένα ελάχιστο κομμάτι της τεχνολογίας τους, ενώ αυτές οι προσωπικές απόψεις θεωρούν ότι μπορούν να κατανοήσουν βασικά κάθε λεπτομέρεια του σχεδίου κοιτώντας μόνο μία και μοναδική φωτογραφία και να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι είναι ανεπαρκής. Δεν είμαι αρκετά σίγουρος ότι αυτή η δήλωση χρειάζεται να απαντηθεί και είμαι σίγουρος ότι το αντιλαμβάνεστε.
Για να είμαι ειλικρινής, οποιοσδήποτε και αν είναι αυτός τον αγνόησα αμέσως μόλις ανέφερε ότι οι εξωγήινοι ποτέ δεν θα σχεδίαζαν αυτά που δείχνουν οι φωτογραφίες. Αυτή είναι μία από τις πιο αυθάδεις (αν όχι αλαζονική) δήλωση που μπορεί να ειπωθεί για το θέμα, τουλάχιστον από έναν συνάνθρωπο. Εκτός αν πρόκειται για έναν εξωγήινο μηχανικό, δεν υπάρχει πιθανότητα τέτοιες απόψεις να είναι σοβαρές. Σας γράφω αυτό έχοντας εκτίμηση στο πρόσωπό σας.
Στην καλύτερη των περιπτώσεων μπορεί να έχει εμπειρία με την τεχνολογία ενός εντελώς διαφορετικού είδους και στην χειρότερη δεν ξέρει τι του γίνεται. Αυτός ο ιδιώτης ενδέχεται να έχει πρόσβαση σε πραγματικές πληροφορίες, μπορεί όμως και όχι. Αν είναι ένας «συνάδελφος-μαρτυριάρης», τότε δεν με ενδιαφέρει να του επιτεθώ. Αν δεν είναι, και απλά φαντάζεται πράγματα, τότε το ενδιαφέρον μου είναι ακόμα μικρότερο. Οτιδήποτε και αν είναι ή δεν είναι, δεν είναι δική μου δουλειά να πω, αλλά κρίνοντας από τον τρόπο που αντιμετωπίζει το θέμα, έχω τις αμφιβολίες μου. Δώσε μια ματιά κι εδώ Suncruiser ΑΤ-ΕΝ, το «Μάτι του Θεού»
Είναι ένα μεγάλο θέμα και υπάρχουν περίπλοκα θέματα. Η αίσθηση της ταπεινότητας και της παραδοχής ότι δεν τα γνωρίζουμε όλα είναι μία από τις μεγαλύτερες αρετές μας.
© Isaac C.A.R.E.T Program για το terrapapers
