Μερικές πρόχειρες σκέψεις για την Κύπρο: γιατί όχι στον δρόμο της Ισλανδίας;

1. Το τραπεζικό σύστημα της Κύπρου είναι βαθιά χρεοκοπημένο.
2. Ο τραπεζικός τομέας στην Κύπρο είναι 9πλάσιος σε μέγεθος του κυπριακού ΑΕΠ.

3. Με τόσο με­γά­λη ψα­λί­δα ανά­με­σα σε αυτά τα δύο (ΑΕΠ και μέ­γε­θος τρα­πε­ζι­κού τομέα), ακόμα κι αν υπο­θέ­σου­με ότι είναι εφι­κτή η διά­σω­ση των τρα­πε­ζών, αυτό θα ση­μά­νει μια τε­ρά­στια αι­μορ­ρα­γία από την πραγ­μα­τι­κή οι­κο­νο­μία και απί­στευ­τες θυ­σί­ες από τα λαϊκά στρώ­μα­τα της Κύ­πρου επ’ αό­ρι­στον.
4. Σε μια πα­ρό­μοια κα­τά­στα­ση βρέ­θη­κε η Ισλαν­δία το 2007, μια χώρα εκτός Ε.Ε., μετά την κα­τάρ­ρευ­ση της πα­γκό­σμιας χρη­μα­το­πι­στω­τι­κής φού­σκας.
5. Το νό­μι­σμα, ευρώ ή εθνι­κό νό­μι­σμα, είναι 10τεύ­ον ζή­τη­μα έως πα­ντε­λώς άσχε­το. Το αν το χρέος των τρα­πε­ζών θα πλη­ρω­θεί σε ευρώ, σε ισλαν­δι­κές κο­ρώ­νες ή σε κυ­πρια­κές λίρες δεν έχει καμιά σχέση με το πραγ­μα­τι­κό πρό­βλη­μα. Το πραγ­μα­τι­κό δίλ­λη­μα και στις δυο πολύ όμοιες αυτές πε­ρι­πτώ­σεις ήταν και είναι: αφή­νου­με το τρα­πε­ζι­κό σύ­στη­μα να χρε­ο­κο­πή­σει και τους με­γα­λο­κα­τα­θέ­τες να χά­σουν τα λεφτά «τους» ή το δια­σώ­ζου­με, ανα­λαμ­βά­νο­ντας τα χρέη των τρα­πε­ζών οι λαοί δια μέσου του δη­μό­σιου χρέ­ους;
6. Στην Ισλαν­δία ακο­λου­θή­θη­κε, κάτω από την λαϊκή εξέ­γερ­ση, η πρώτη λύση. Η «χώρα» φτώ­χυ­νε κατά πολύ, αλλά οι ερ­γα­ζό­με­νοι της Ισλαν­δί­ας επι­βί­ω­σαν χωρίς να δου­λεύ­ουν για να πλη­ρώ­νουν χρέη μια ζωή. Οι κύ­πριοι ερ­γα­ζό­με­νοι βρί­σκο­νται κάτω από το ίδιο δί­λημ­μα: αν θέ­λουν αυτοί να επι­βιώ­σουν, τότε θα πρέ­πει να πά­ψουν να δα­νεί­ζο­νται για να σώ­σουν τον χρη­μα­το­πι­στω­τι­κό γί­γα­ντα του νη­σιού αλλά να τον αφή­σουν να πε­θά­νει και στη θέση του να μπει ένα κρα­τι­κό τρα­πε­ζι­κό σύ­στη­μα –νάνος, αντί­στοι­χο της πραγ­μα­τι­κής κυ­πρια­κής οι­κο­νο­μί­ας. Το αν μια τέ­τοια από­φα­ση, θα ση­μά­νει επι­στρο­φή σε εθνι­κό νό­μι­σμα (κάτι πι­θα­νό αλλά όχι βέ­βαιο), είναι το τε­λευ­ταίο που έχει ση­μα­σία αυτή τη στιγ­μή.
πηγή